Friday, 9 August 2013

ဆူနာမီစစ္ဆင္ေရး

                                                            1980
              ဟိုင္းႀကီးကၽြန္းရဲ႕  အေနာက္ဖက္ ေရမိုင္ (၅၀၀)ေက်ာ္ေလာက္က မထင္မရွားကၽြန္းေလးတခု။ ကၽြန္းရဲ႕ အေရွ႕ဘက္ကမ္းေျခမွာေတာ႔ (၅)ေပ ထုထည္ရွိၿပီး ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ကေန
ေပေပါင္း (၁၀၀၀၀)ေက်ာ္နက္တဲ႔အထိ ကြန္ကရစ္ တံတိုင္းႀကီးေတြကာရံထားပါတယ္။ အဲ႔ဒီတံတိုင္းႀကီးရဲ႕ ေအာက္ေျခမွာေတာ႔ သိပၸံခန္းတခုထဲမွာ လူတစု အလုပ္ေတြရုပ္ေနၾကပါတယ္။

" ေဇာင္း...ဒီအဆင္႔က ေနာက္ဆံုးေနာ္..မင္းေသခ်ာလုပ္မွျဖစ္မယ္..လူႀကီးေတြလဲစံုေအာင္ေရာက္ေနၾကၿပီ..ငါတို႔စမ္းသက္မႈေတြ အလကားမျဖစ္ေရးက  မင္းအေပၚမွာမူတည္ေနတယ္ေနာ္..ဂရုစိုက္ပါ "
ကၽြန္ေတာ္ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ေခါင္းတခ်က္ညွိမ္႔ျပၿပီး လုပ္စရာရွိတာကို မွန္မွန္နဲ႔ ျမန္ျမန္ေလးလုပ္ေနလိုက္ပါတယ္။
" ဟူး...အစဥ္ေျပပါ႔မလားဗ်ာ...ဒီလူကစိတ္ေကာခ်ရရဲ႕လားဗ် "
" ေျပပါတယ္ ..ဗိုလ္မူးႀကီးရယ္..သူက ဓါတုေဗဒ နဲ႔ေက်ာင္းၿပီးထားတဲ႔သူပါ စိတ္မပူပါနဲ႔ ဒီဗုံးရဲ႕ျပင္းအား အတိုင္းအဆကို  သူေကာင္းေကာင္းထိမ္းႏိုင္ပါတယ္"
ကၽြန္ေတာ္အလုပ္ေတြလက္စသတ္ၿပီး ေဘးနားမွာရွိတဲ႔ ဘဲလ္ အစိမ္းေလးကို ဖိလိုက္ပါတယ္။
"  တီး..................တီ........"
ၿပီးသြားတဲ႔ ဗုံးကို သယ္ယူေရးေတြသယ္ေဆာင္သြားၿပီးေနာက္မွာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔ဟာ အထူးစီမန္ထားတဲ႔ တံတိုင္းထိပ္က မွန္လံုခန္းထဲ ေနရာယူလိုက္ၾကပါေတာ႔တယ္။
" ဗိုလ္မႈးႀကီး ..ဗုံးအဆင္သင္႔ျဖစ္ေနပါၿပီ.."
" 3.......2......1.......0  "
 "  ဝုန္း........"
ေပါက္ကြဲသံနဲ႔အတူ  အခန္းတခုလံုး သိမ္႔သိမ္႔တုန္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရွ႕က ေရမ်က္ႏွာျပင္ႀကီး (၄)ေပေလာက္ ေရာ႕ၾကသြားပါတယ္။ သိပ္မၾကာလိုက္ပါဘူး  ေရမ်က္ႏွာျပင္ျပန္ျမင္႔လာၿပီး ေပေပါင္း (၂၀၀)
ေက်ာ္ေလာက္ျမင္႔တဲ႔ လႈိင္းလံုးႀကီးဟာ  ကမ္းရဲ႕ ေရွ႕ဘက္သို႔ တေရြ႕ေရြ႕ ထြက္ခြာသြားပါေတာ႔တယ္။
"  ေျဖာင္း...ေျဖာင္း....ေျဖာင္း....."
"  ဂုဏ္ယူပါတယ္ ..ေဇာင္း...ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဖန္တည္းမႈအတြက္"
" ဟုတ္ ..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ..ဗိုလ္မွဴး...ဒါေပမယ္႔တခုေတာ႔ရွိတယ္ေနာ္...အခုထြက္သြားတဲ႔ လႈိင္းေတြကိုေတာ႔ ထိမ္းခ်ုဳပ္ဖို႔ေတာ႔လိုလိမ္႔မယ္ထင္တယ္...မဟုတ္ရင္ ေရလႈိင္းေတြက ရပ္နားမႈမရွိဘဲ  ဆက္တိုက္ ပြားသြားမွာ ဆိုးရိမ္ရတယ္ "
"  ဒါကေတာ႔ဗ်ာ..အဲ႔ဒီလႈိင္းေတြလဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကၽြန္းခံၿပီးခြဲခဲ႔သလို တကၽြန္းကၽြန္းနဲ႔တိုက္ၿပီး အရွိန္ေလွ်ာ႔သြားမွာပါဗ်ာ.."
ကၽြန္ေတာ္ဘာမွျပန္မေျပာေတာ႔ဘဲ ေခါင္းသာတြင္တြင္ ခါေနမိပါတယ္။ ေရလႈိင္းေတြကိုထိမ္းဖို႔ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္ေျခေတာ္ေတာ္နည္းတယ္ဆိုတာကို  ေကာင္းေကာင္းသိေနၿပီးသားပါ။

....................................................*********.....................**********..........................********............................................................"
" ေဟး.......ေဖႀကီးျပန္လာၿပီကြ ..ေဖႀကီး  ဘာငါးေတြပါလဲဟင္..သားကူသယ္ေပးမယ္ေလ.."
"  ဟား..ဟား..ဟား...ရပါတယ္သားရယ္  မင္းအေမကိုသာ ကူလုပ္ပါကြာ..ေဖႀကီးက  မေမာပါဘူး သားရဲ႕ "
 ေသာင္ျပင္ေပၚမွာ  အိမ္ျပန္လာတဲ႔ တံငါသည္ေလွေလးေတြဟာ သူတို႔သတ္မွတ္ရာ ေနရာေလးေတြမွာ ဆိုက္ကပ္လို႔  ႀကိဳသူ ျပန္လာသူေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ႔ ကၽြန္းေလးတခု။
"ဟာ....ေဟ႔..ေဟ႔  ငလွ်င္ လႈပ္တယ္ဟ..."
" ေအး ဟုတ္တယ္..ေသာင္ျပင္မွာေနၾက သစ္ပင္ေတြေအာက္မေနၾကနဲ႔ေနာ္."
"  ဟာ...ေရေတြ  ၾကသြားၿပီဟ...."
" ဟယ္  ...ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲမသိဘူး..ေရေတြၾကသြားတယ္......."
"  ေဟာ...ငလွ်င္ ထပ္လႈပ္ျပန္ၿပီေဟး..."
" ဟာ....ေျပးေျပး....လႈိုင္းေတြႀကီးလာၿပီ..ေျပးၾက ေဘးလြတ္ရာေျပးၾကေဟး...."
ေစာေစာကၾကည္႔ႏူးစရာေကာင္းေနတဲ႔ ေသာင္ျပင္ျမင္ကြင္းေလးဟာ  ခဏအတြင္းမွာဘဲ ကမၻာျပက္လို႔ ေရလႊမ္းသြားပါေတာ႔တယ္။ကယ္ပါယူပါတစာတစာေအာ္လို႔ ေရလႈိင္းတိုက္စားရာ နစ္ျမဳပ္ေျပာက္ကြယ္သြားၾကပါေတာ႔တယ္။

............................................>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>.......................<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<..........................................
ရဟတ္ယာဥ္ တစင္း  ပင္လယ္ေရျမက္ႏွာျပင္နဲ႔ ခတ္နိမ္႔နိမ္႔ေလး ပ်ံဝဲရင္ ေလယာဥ္ေပၚမွာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္အပါအဝင္ မွတ္တမ္းတင္တဲ႔အဖြဲ႔ ပါဝင္လိုက္ပါလာပါတယ္။
 ေစာေစာက  မိမိတို႔ လႊတ္လိုက္တဲ႔ ေရလႈိင္းသြားရာ လမ္းေၾကာင္းေပၚ အဆိုးအေကာင္းေတြမွတ္တမ္းေကာင္းရင္ တေနရာအေရာက္မွာေတာ႔..
"ဟာ....သေဘၤာျပက္ေတြ.."
ကၽြန္ေတာ္ေရျပင္ကိုလွမ္းၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ စိတ္မသက္သာစရာျမင္ကြင္းကိုေတြ႔လိုက္ရပါေတာ႔တယ္။ သေဘၤာ ျပက္ေတြက လြင္႔ေျမာေနတဲ႔ အပိုင္းအစေတြဟာ ေရျပင္ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေနရာယူေနပါေတာ႔တယ္။
သေဘၤာျပက္က လူေတြရဲ႕ အသက္ေတြ  ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲဆို႔နင္႔သြားပါတယ္။  မိမိတို႔ရဲ႕ စမ္းသက္မႈေတြဟာ မွားမ်ားသြားၿပီလားေတြးေနမိပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ထပ္ထြက္လာၾကရာ ကၽြန္းတကၽြန္းအေရာက္မွာေတာ႔
"  ရပ္..ရပ္..အဲ႔ဒီကၽြန္းေပၚမွာ..."
" ဘာလုပ္မလို႔လဲ ဆရာ  ေဇာင္း  "
သူတို႔ေမးတာ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေျဖမေနေတာ႔ဘဲ ကၽြန္းေပၚကို ခုန္ခ်လိုက္ပါတယ္။ က်န္တဲ႔သူေတြလဲ အကုန္လိုက္ဆင္းလာၾကပါတယ္။ ကၽြန္းေပၚက ျမင္ကြင္းကေတာ႔ အုန္းပင္ေတြေပၚမွာ အမိႈက္ေတြပက္လို႔ကပ္
တဲအိမ္လို႔ထင္ရတဲ႔ေနရာေတြမွာ တိုင္ငုပ္ေလးေတြက ရႊံ႕ေတြကပ္လို႔ေနပါတယ္။ တေနရာအေရာက္မွာေတာ႔ ရႊံ႕ထဲမွာနစ္ေနတဲ႔ လက္တဖတ္ေတြ႔တာနဲ႔ ဆြဲတင္လိုက္တဲ႔ အခါမွာေတာ႔ မိန္းမႀကီးတေယာက္
ကေလးေလးကိုလက္ကဆြဲလို႔ မ်က္လံုးအျပဴးသားနဲ႔ သားမိႏွစ္ေယာက္လံုး ေသေနတာေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရွ႕ဆက္ မသြားေတာ႔ဘဲ ျပန္လွည္႔လာၾကပါေတာ႔တယ္။
ရင္ထဲမွာေတာ႔ မွားၿပီ ဆိုတဲ႔အသိက ထိပ္လန္႔တၾကားႀကီးဆိုးေနပါေတာ႔တယ္။
...................###############...............................####################...............................##############................................
"  ဒီအစီအစဥ္ကို အခုကစၿပီး  ရပ္လိုက္ပါေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုမွ သေဘာမတူႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး။  တကယ္လို႔ေရွဆက္ တိုးမယ္ဆိုရင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ဒီအဖြဲ႔ကေန ႏႈပ္ထြက္ပါတယ္။ "
" အဲ႔လိုလဲ မဟုတ္ေသးဘူးေလ ေဇာင္းရာ...အခု ကၽြန္ေတာ္တို႔လုပ္တာကလဲ  ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံကို ကာကြယ္ဖို႔ လိုအပ္ရင္ ၿပိဳင္ဘက္ႏိုင္ငံေတြကို သဘာဝေဘးနဲ႔ တိုက္ခိုက္ႏိုင္ဖို႔ အကယ္လို႔ သဘာဝေရလႈိင္း ေတြကိုရင္ဆိုင္ရရင္လဲ တန္ျပန္ တိုက္ထုပ္ႏိုင္ဖို႔ ဒီလိုမဟုတ္လားဗ်ာ "
" ဟုတ္ေတာ႔ဟုတ္ပါတယ္....အခုစမ္းသက္ခ်က္စစ္တမ္းအရ  ဘာတခုမွ ေကာင္းတာပါမလာဘူးဆိုတာ ဗိုလ္မွဴးတို႔လဲအသိဘဲေလ.."
" ဟုတ္ပါတယ္....ဒါကလဲ ရင္းႏွီးမႈ တခုေပါ႔ဗ်ာ...ဒီေလာက္ေတာ႔ရင္းရမွာေပါ႔ ေဇာင္း"
" ဘာ...ဗ်...ရင္းႏွီးမႈ...ဟုတ္လား..လူ႔အသက္ေတြနဲ႔ စေတးလိုက္ရတဲ႔ ဒီစမ္းသက္မႈအတြက္ ေသသြားသူေတြေနရာမွာ ဗိုလ္မွဴးတို႔ေတြ ဘယ္လိုမွတုန္႔ျပန္မႈမေပးၾကဘူးလား.."
"ေျပာၿပီးပါေကာဗ်ာ...ခတ္ေတာ႔ေနၿပီ..ေအာင္ျမင္မႈတခုရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ေပးစပ္မႈေတြ ရွိတာ သဘာဝဘဲေလဗ်ာ..."
" ေကာင္းၿပီေလ..အဲ႔ဒီလို အသက္ေတြနဲ႔ရင္းလို႔ရတဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈကိုမက္တယ္ဆိုရင္ေတာ႔ သေဘာရွိအတိုင္ဆက္လုပ္ၾကေပေတာ႔..ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ဒီအဖြဲထဲက ထြက္ၿပီ..ဒါဘာဘဲ "
ကၽြန္ေတာ္ အားလံုးကိုေက်ာခိုင္းလို႔ ခန္းမထဲက ထြက္ခဲ႔ပါေတာ႔တယ္။ ယူစရာရွိတာေတြယူၿပီး စစ္ေဆးေရးဂိတ္ေရာက္တဲ႔အခါမွာေတာ႔
"  ဆရာေဇာင္း..စိတ္ေတာ႔မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ..စာရြက္စာတမ္းေတြ  ထားခဲ႔ပါတဲ႔ "
ကၽြန္ေတာ္လဲဘာမွေျပာမေနေတာ႔ဘဲ လက္ကိုင္အိပ္ကို ဂိတ္ေစာင္႔အားထိုးေပးၿပီ မိမိ (၅)ႏွစ္ေက်ာ္(၆)ႏွစ္ေလာက္ ေနထိုင္ခဲ႔တဲ႔ ကၽြန္းေလးကိုႏႈပ္ဆက္လိုက္ပါေတာ႔တယ္။
ကၽြန္ေတာ႔ေနာက္မွာေတာ႔ တေျဖးေျဖးေဝးလို႔က်န္ခဲ႔တဲ႔  (ဆနစ)ဆိုတဲ႔ တံဆိပ္ဝိုင္းတက္ထားတဲ႔ အေဆာက္အဦးႀကီးဟာ ေဝးလို႔ေဝးလို႔သာ ေျပာက္ကြယ္သြားပါေတာ႔တယ္ခင္ဗ်ာ...။

                                    ဆူနာမီစစ္ဆင္ေရး


.................................%%%%%%%%%%%%%%%%%%%.........................%%%%%%%%%%%%%%%%%%%....................%%%%%%%%%%...........

                                                        2011
ျခံထဲကို အျပင္းေမာင္းဝင္လာတဲ႔ ကားတစီးေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္မနက္စာစားေနရာကေန ျပတင္းေပါက္က လွမ္းၾကည္႔လိုက္ပါတယ္။ ကားေပၚက ဆင္းလာတဲ႔ သူေတြထဲမွာေတာ႔  ဟိုတခ်ိန္က အလုပ္အတူတူလုပ္ခဲ႔ၾကတဲ႔
လုပ္ေခၚကိုင္ဘက္ေတြျမင္လိုက္ရပါတယ္။ အေၾကာင္းထူးေတာ႔ရွိၿပီဆိုၿပီး  စားလက္စ မနက္စာကို လက္စသတ္ရင္ အိမ္အျပင္ဘက္ကို ထြက္လာလိုက္ပါတယ္။
" ခင္ဗ်ားကေတာ႔ ႏွပ္ေနတယ္ေပါ႔ ေဇာင္း က်ဳပ္တို႔မွာေတာ႔ ေခါင္းမီးေတာက္ေနၿပီဗ်ာ.."
" ဘာေတြျဖစ္ေနလို႔လဲ ဆရာကိုလြင္ေမာ္ရယ္..."
" ဟုတ္တယ္ကိုေဇာင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ စမ္းသပ္ထားတဲ႔ ဖိုင္တြဲေတြ အခိုးခံလိုက္ရၿပီ အဲ႔ဒါ..."
" ဟာ.....ခင္ဗ်ားတို႔ေျပာတာက ..အရင္အလုပ္ကို စမ္းသက္ေနေသးတယ္ဆိုတဲ႔သေဘာလား.."
" ဟုတ္တယ္ဗ်ာ....အခု ဓါတ္ခြဲခန္းထဲက ဗုံးလုပ္တဲ႔နည္းစနစ္ေတြ အခိုးခံလိုက္ရတာဗ် "
"ဟာ..ဒါဆိုအခုဘယ္လိုလုပ္ၾကမွာလဲ...ဘာလို႔ ကၽြန္ေတာ႔စီလာၾကတာလဲဗ်."
"  ဟုတ္ပါတယ္....ကၽြန္ေတာ္တို႔က လာၿပီးအကူအညီေတာင္းတဲ႔သေဘာပါ.."
"ရည္ရြယ္ခ်က္က.."
"  ဒီဗုံးသာ  မသမာသူေတြလက္ထဲေရာက္သြားခဲ႔ရင္ မေတြးရဲစရာေတြျဖစ္လာေတာ႔မွာဗ်.."
" ပူမေနပါနဲ႔ဗ်ာ  အဲ႔ဒီ႔ဗံုးက ေျမျပင္မွာ သံုးလို႔မွမရတာဗ်ာ.."
"  ဟုတ္တယ္ေလ..ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔စမ္းသက္ခဲ႔သလိုမ်ား လုပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္..ဟူး....."
"   ေရာ႔  ...ဒီမွာ..စစ္ဘက္ကလူေတြနဲ႔ေျပာလိုက္အံုး.."
သူတို႔ေပးလာတဲ႔ စက္ကိုယူၿပီးနားေထာင္လိုက္ပါတယ္။
" ဟင္း.....ဒါဆိုလဲလိုက္ခဲ႔ပါ႔မယ္ဗ်ာ...."
" မိန္းမေရ....ကေလးေတြနဲ႔ မိသားစုေတြအကုန္ေခၚၿပီး ေတာင္ေပၚမွာသြားေနၾကေပေတာ႔...အိမ္နီးနားခ်င္းေတြလဲ မွာခဲ႔ တက္ႏိုင္ရင္ ျမင္႔တဲ႔ေနရာေတြမွာေနၾကလို႔..အထူးသျဖင္႔  ေတာင္ေပၚတို႔ဘာတို႔ေပါ႔ "
"  ကဲ..ခင္ဗ်ားတို႔လဲ နီးရာလူအေၾကာင္းၾကားၾကေပေတာ႔.."
"  ဘာေတြလဲကိုေဇာင္းရယ္..နားမလည္ေတာ႔ဘူးဗ်ာ.."
" နားမလည္ဘူးလုပ္မေနနဲ႔ အဲ႔ဒီဗံုးသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စမ္းသက္ခဲ႔သလို သူတို႔ေတြလုပ္ခဲ႔မယ္ဆိုရင္ ကမ္းရိုးတန္းတေလွ်ာက္မွာရွိတဲ႔ လူေတြအတြက္ မေတြးရဲစရာဘဲ..အဲ႔ဒီေတာ႔ အသံလႊင္႔ဌာနေတြကေန
အျမန္သာ သတိေပးသတင္းေၾကညာဖို႔လုပ္ၾကေပေတာ႔ဗ်ိဳး..."
ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကိုလာေခၚတဲ႔ အဖြဲ႔နဲ႔အတူ သူတို႔စမ္းသပ္အေျခစိုက္ရာ ဓါတ္ခြဲခန္းစီသို႔ အျပင္းထြက္လာခဲ႔ပါေတာ႔တယ္။
ေရာက္ပါၿပီ လူႀကီးေတြအကုန္ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၿပီးေျပာဆိုေနၾကရာ အခန္းထဲကို ကၽြန္ေတာ္ဝင္လိုက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ အားလံုးရဲ႕ မ်က္လံုးေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္႔စီသို႔သာ ေရာက္ရွိလာပါေတာ႔တယ္။
" လာ..လာ..ဆရာေဇာင္း..ကၽြန္ေတာ္တို႔က တြက္ၿပီးသားပါ..ဆရာေဇာင္းပါကိုပါလာရမယ္လို႔...အေျခအေနကေတာ႔..ဆရာေဇာင္းသိၿပီးပါၿပီေနာ္..က်န္တာေတြကိုေတာ႔ စစ္ဆင္ေရးမူးက ထပ္ဆင္႔ရွင္းျပပါလိမ္႔မယ္"
" ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဓါတ္ခြဲခန္းကို ၿပီးခဲ႔တဲ႔ (၃၆)နာရီေလာက္က ေဖါက္ဝင္ၿပီး လက္နက္တက္ဆင္ေရး စာရြက္စာတမ္းေတြကို ခိုးယူသြားခဲ႔တာပါ..လက္နက္ပါဆံုးရံႈလိုက္ရတဲ႔အတြက္ ခိုးယူသူေတြအေနနဲ႔
ဒီလက္နက္ကို အခ်ိန္မေရြးအသံုးျပဳႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္..အဲ႔ဒီေတာ႔......"
"တီ.......တီ....တီ......တီ....."
" ဆရာ.......ဟိုင္းႀကီးကၽြန္းရဲ႕ေတာင္ဘက္ မိုင္ (၅၀၀)ကြာမွာ ငလွ်င္တခုလႈပ္သြားတယ္ဆရာ..."
"ဆရာ...ေကာ႔ေသာင္မွာလဲ ငလွ်င္အေသးစားေလးေတြလႈပ္ေနတယ္ဆရာ.."
ခန္းမတခုလံုး ေယာက္ရက္ခတ္လို႔ ျပဴးျပာကုန္ၾကပါေတာ႔တယ္။ ငလ်င္လႈပ္တဲ႔ေနရာေတြသတင္းေမး အတည္ျပဳခ်က္ေတြရယူဖို႔လုပ္ေနၾကတုန္းမွာဘဲ
" ဗိုလ္မႈးႀကီး  ဖုန္းလာေနပါတယ္ "
" ဟလို..ဗိုလ္မႈးႀကီး..ဘယ္လိုလဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စမ္းသက္ခ်က္ေလးက အဆင္ေျပတယ္မဟုတ္လား...ေနာက္ထပ္ဗံုးတလံုးေလာက္မ်ား ထပ္ၿပီးေဖါက္ခြဲလိုက္မယ္ဆိုရင္...."
"  ေကာင္းၿပီေလ....မင္းတို႔ဘာကိုရည္ရြယ္ခ်င္တာလဲ...ဘာလိုခ်င္တာလဲ.."
" ကၽြန္ေတာ္တို႔လိုခ်င္တာကေတာ႔....ႏိုင္ငံေရးအက်င္းသားေတြလႊတ္ေပးရမယ္..ၿပီးရင္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင္႔နယ္ေျမေတြ သတ္မွတ္ေပးရမယ္....အဲ႔ဒါေတြမွ မလိုက္နာဘူးဆိုရင္ေတာ႔ ေနာက္ထပ္(၇၂)နာရီ
ျပည္႔တာနဲ႔ ေနာက္ထပ္ဗံုးတလံုးကို ေဖါက္ခြဲမွာပါ..ကဲ...ဒါပါဘဲ..ေကာင္းေသာေန႔ပါဗ်ာ"
အားလံုးေခါင္းငိုက္စိုက္ၾကသြားၾကပါေတာ႔တယ္။
"  ဆရာ...အတည္ျပဳခ်က္ေတြရပါၿပီ..ျပက္စီးဆံုးရံႈးမႈေတြကေတာ႔..."
အားလံုးရဲ႕မ်က္လံုးေတြဟာ  TV ဖန္သားျပင္ေပၚေရာက္လို႔သြားၾကပါေတာ႔တယ္။ ဖန္သားျပင္ေပၚမွာေတာ႔ ဆူနာမီတိုက္ခတ္သြားလို႔ ျပက္စီးမႈေတြ ေသေၾကမႈေတြ စိတ္မခ်မ္းသာစရာေတြေတြ႔လိုက္ရပါေတာ႔တယ္။
စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးအထူးတပ္ဖြဲေတြေခၚ ဖုန္းအဆက္အသြယ္ေတြစစ္နဲ႔ မသမာသူေတြရဲ႕တည္ေနရာကို ရွာဖို႔လံုးပန္းေနၾကပါေတာ႔တယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးက
"ကိုေဇာင္း....ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲ အရန္အစီအစဥ္ေတာ႔လုပ္မွရေတာ႔မယ္နဲ႔တူတယ္ဗ်"
" အင္း.....ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္ပါတယ္ဗ်ာ...သူတို႔ရဲ႕ ေနာက္ထပ္ခြဲမယ္႔ ေနရာကိုသိရင္ေတာ႔ စီစဥ္လို႔ရပါၿပီ..အဲ႔ဒါကိုဘဲအရင္စံုစမ္းၾကပါအံုး...ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႔စီမွာ ေနာက္ထပ္ ဗံုးေတြ ရွိေသးတယ္မွတ္လား...ရရမွာေပါ႔ဗ်ာ"
ကၽြန္ေတာ္လဲ သူတို႔စီကထြက္လာၿပီ နားေနေဆာင္မွာ ထိုင္ရင္းတကယ္လို႔သာ  ဆိုတဲ႔အေတြးနဲ႔ ျမန္မာျပည္ေျမပံုကို ၾကည္႔ရင္ တေယာက္ထဲအလုပ္ရႈပ္ေနပါေတာ႔တယ္။
" တီတီ....တီတီ..တီတီ....."
" ကိုေဇာင္း...တည္ေနရာသိၿပီ အစည္းအေဝးခန္းထဲကိုအျမန္လာပါ "
ကၽြန္ေတာ္လဲ လိုအပ္တဲ႔ စာရြက္စာတန္းေတြယူၿပီး အေျပးထြက္လာခဲ႔ပါေတာ႔တယ္။ အစည္းအေဝးခန္းထဲေရာက္ေတာ႔
"  သူတို႔ရဲ႕တည္ေနရာကေတာ႔ ဇာတက္ႀကီးကၽြန္းမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲ႔ဒီကိုလဲအထူးတပ္ဖြဲေတြလႊတ္ၿပီး စီးနင္းဖို႔ ညႊန္ၾကာထားၿပီပါၿပီ...အကယ္လို႔ စီစဥ္တဲ႔အတိုင္းျဖစ္မလာခဲ႔ရင္ေတာ႔ အရန္အစီစဥ္အေနနဲ႔
ကိုေဇာင္းရဲ႕ သေဘာထားကိုေျပာျပေပးလိုက္ပါအံုးဗ်ာ."
"ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ ေလာေလာဆယ္မွာ ဘာမွမေျပာႏိုင္ေသးပါဘူး...ဒါေပမယ္႔အခုအရန္အစီအစဥ္ကိုလဲ တဘက္ကတုန္႔ျပန္မႈေပၚမွာမူတည္ၿပီးလႈပ္ရွားမွာမို႔လို႔ အခုေရာက္ရွိေနတဲ႔ လူႀကီးမင္းမ်ားနဲ႔အတူ
တိုင္ပင္လႈပ္ရွားသြားမွာျဖစ္ပါတယ္...ဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္သူကမွားတယ္ဘယ္သူကမွန္တယ္ဆိုတာထက္ ကန္းရိုးတန္းေန ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္အိုးအိမ္မျပက္စီးေရးအတြက္ အစြမ္းကုန္ကာကြယ္ၾကပါလို႔သာ ေျပာခ်င္ပါတယ္"

                                                      (၄၈)နာရီ

အထူးတပ္ဖြဲ႔ရဲ႕ အတည္ျပဳခ်က္ေတြေရာက္ရွိလို႕လာပါၿပီ။ ရန္သူစခန္းကို စီးနင္းႏိုင္ေပမယ္႔ ဗံုးကိုေတာ႔ မတားလိုက္ႏိုင္ေၾကာင္းနဲ႔ ေနာက္ထပ္ခြဲမယ္႔ ဗံုးရဲ႕တည္ေနရာေတြပါ ေရာက္ရွိလာပါေတာ႔တယ္။
အတည္ျပဳခ်က္ေတြေရာက္လို႔မွမၾကာေသးပါဘူး။
" ဗိုလ္မွဴးႀကီး...ဖုန္းလာေနပါတယ္"
"စိတ္မေကာင္းပါဘူ...ဗိုလ္မႈးတို႔ဘက္က စတဲ႔အတြက္ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲ  တန္ျပန္တုန္႔ျပန္ပါေတာ႔မယ္...အခုက်န္ရွိေနတဲ႔ အခ်ိန္အတြင္းမွာ ဘယ္လိုေတြမ်ားစြမ္းေဆာင္ႏိုင္မလဲ ၾကည္႔ၾကေသးတာေပါ႔ဗ်ာ..
ခင္ဗ်ားတို႔က ျပည္သူေတြကို သက္ေနတာကိုဗ်..ဟားဟားဟားဟား..."
" ကဲ..ဘယ္လိုဆက္လုပ္ၾကမလဲ....."
"  ဗံုးခြဲမယ္႔ေနရာလဲသိၿပီဆိုေတာ႔ကာ....ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲ  ျပန္တိုက္ရေတာ႔မွာေပါ႔ဗ်ာ"
" ဗ်ာ..ဘယ္လိုကိုေဇာင္း....ျပန္တိုက္မယ္..."
"အင္းေလ..အခုသူတို႔ေနာက္ထပ္ခြဲမယ္႔ေနရာက..အရင္ေနရာထက္စာရင္ျမန္မာျပည္နဲ႔ နီးလားၿပီမွတ္လား...အဲ႔ဒီေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကလဲ သူတို႔လိုဘဲ ဗံုးျပန္ခြဲၿပီး ျပန္တိုက္မယ္ဗ်ာ"
" ဗ်ာ...ဗံုးျပန္ခြဲမယ္..."
" ဟုတ္တယ္..သူတို႔ဗုန္းခြဲလို႔ လြင္႔လာတဲ႔လႈိင္းေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ကလဲ တန္ျပန္လိႈင္းေတြနဲ႔တိုက္ခိုက္ရမယ္..အဲ႔လိုတိုက္တဲ႔ေနရာမွာ  တခ်က္ခုတ္ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ဆိုသလို သူတို႔ရဲ႕ေရလိႈင္းကိုကာကြယ္သလို
သူတို႔အေျခစိုက္တဲ႔ေနရာကိုလဲ တခါထဲျဖတ္စီးၿပီးသားျဖစ္သြာေအာင္ သူတို႔ဗုန္းခြဲမယ္႔ေနရာနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရွိတဲ႔ ကၽြန္းတကၽြန္းေတာ႔ အသံုးျပဳရလိမ္႔မယ္...ဒါမွလဲ  ေရလိႈင္းရဲ႕ သေဘာတရားအရ တန္ျပန္
တိုက္ၿပီးေျခမႈန္းၿပီးသားျဖစ္သြားမွာပါ..အဲ႔ဒီေတာ႔က...ဟိုင္းႀကီးကၽြန္းကို ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ အသံုးျပဳခ်င္တယ္..အားလံုးရဲ႕ သေဘာကေရာ.."
"အသံုးျပဳတာကေတာ႔ ဟုတ္ပါၿပီ...ကၽြန္းေပၚကလူေတြကိုေရာ ေဘးလြတ္ရာေျပာင္းဖို႔ဆို အခ်ိန္မွီပါ႔မလား.."
" ေျပာင္းစရာမလိုပါဘူးဗ်ာ.....တခုေတာ႔ရွိတယ္...ကၽြန္းကလူေတြကေတာ႔ ငလ်င္ဒဏ္ေတာ႔ခံရမယ္ဗ်..အဲ႔အတြက္ ကယ္ဆယ္ေရးနဲ႔ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရးအဖြဲအေနနဲ႔ ႀကိဳတင္ေစာင္ရြက္ေစခ်င္တယ္ (၂၄)နာရီအတြင္းေပါ႔
တက္ႏိုင္သမွ် ျမန္ေအာင္ေပါ႔...အခ်ိန္ကေတာ႔လုရမွာေပါ႔ဗ်ာ  တက္ႏိုင္သမွ်ေတာ႔ အထိနည္းေအာင္လုပ္ရေတာ႔မွာဘဲ...အဲၿပီးေတာ႔ တန္ျပန္ေရလႈိင္းသြားမယ္႔လမ္းေၾကာင္းမွာရွိတဲ႔ ကၽြန္းေလးေတြလဲကယ္ဆယ္ေရး
ေပးမွရမယ္ဗ်..."
"  ေကာင္းၿပီေလ ဒါဆိုခ်က္ျခင္းအမိန္ထုတ္္မွျဖစ္မယ္....ဝန္ႀကီးေတြအစည္းအေဝးလုပ္မယ္..အားလံုးအေၾကာင္းၾကားပါ...ကိုေဇာင္းကေတာ႔ ဗုံးးခြဲဖို႔ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ပါ.."
အစည္းအေဝးခန္းထဲကကၽြန္ေတာ္ထြက္လာၿပီး ဗုံးေထာင္ရမယ္႔ေနရာကိုသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ပါေတာ႔တယ္။ သတ္မွတ္တဲ႔ကၽြန္းေနရာေရာက္ၿပီမို႔ ေရေအာက္ငုပ္မယ္႔လူေတြကိုေသခ်ာမွာရပါေတာ႔တယ္။
စီစဥ္စရာေတြအၿပီးမွာေတာ႔ ေနာက္ဆံုးတခုအေနနဲ႔ ကိုယ္ယံုၾကည္ရတဲ႔ ေရငုပ္သမားေလး ေမာ္ေက်ာ္ေဆြကိုလွမ္းေခၚလိုက္ပါတယ္။
" ေက်ာ္ေလး..ငါေျပာတာေသခ်ာနားေထာင္..အခုငါေပးလိုက္တဲ႔ အိပ္ကို မင္းတို႔ေရေအာက္မွာ ဗုံးေထာင္ၿပီးရင္ ေရာျမဳပ္ခဲ႔လိုက္ေတာ႔ေနာ္..ဟုတ္ၿပီလား..ဒါမွေနာက္ေနာင္ဒီနည္းပညာေတြနဲ႔ လူေတြကို
ဒုကၡမေပးႏိုင္ေတာ႔မွာ..."
"ဟုတ္..နားလည္ပါတယ္..ဦးေဇာင္း"
အားလံုးအရန္သင္႔ျဖစ္ေနပါၿပီ...သက္ဆိုင္ရာေနရာေတြမွာလဲ သူတို႔တက္ႏိုင္သမွ်ႀကိဳးပန္းလုပ္ေဆာင္ေနၾကပါၿပီ။ သတ္မွတ္ခ်ိန္ျပည္႔သြားပါၿပီ။မၾကာပါဘူး ဗိုလ္မႈႀကီးစီကဖုန္းဝင္လာပါေတာ႔တယ္။
" ကဲ ကိုေဇာင္းေရ စၿပီဗ်ာ..ေအာင္ျမင္ပါေစဗ်ာ"
"  ခြဲမယ္ေဟး"
"အုန္း......"  ဆိုတဲ႔ေပါက္ကြဲသံနဲ႔အတူ  ဟိုင္းႀကီးကၽြန္းတခုလံုးသိမ္႔သိမ္႔တုန္သြားပါတယ္။ ပင္လယ္ေရေတြဟာလဲ နိပ္႔ဆင္းသြားၿပီ အရာအားလံုးတိတ္စိတ္သြားပါတယ္ ခဏအၾကာမွာေတာ႔ "ေဝါ"  ဆိုတဲ႔
အသံနဲ႔အတူ ေပေပါင္း(၅၀၀)ေက်ာ္ေလာက္ျမင္႔တဲ႔လႈိင္းလံုးႀကီးဟာ ကၽြန္းရဲ႕ေတာင္ဘက္ကို ဦးတည္ေျပးထြက္သြားပါေတာ႔တယ္။ ရန္သူေတြစီက လႈိင္းလံုးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔စီက လႈိင္းလံုးတို႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ဆံုမႈမွာေတာ႔
ရန္သူရဲ႕ ဗံုးထက္အင္အားပိုျပင္ကာလႈိင္းလံုးႀကီးေအာင္လုပ္ထားတဲ႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လႊတ္လိုက္တဲ႔လႈိင္းရဲ႕ရိုက္အားေအာက္မွာ ရန္သူ႕လႈိင္းလံုးေျပာက္လို႕ ရန္သူ႔လႈိုင္းလံုးပင္မတည္ရွိရာကၽြန္းကို
ရိုက္ခတ္ႏွစ္ၿမႈပ္လိုက္ပါေတာ႔တယ္။ေနာက္တေန႔မနက္မွာေတာ႔
" ဆရာေဇာင္း ..ရံုးက အေခၚလႊတ္လို္က္ပါတယ္.."
"စိတ္မေကာင္းပါဘူးဆရာေဇာင္း...စာရြက္စာတန္းေတြေျဖာက္ျဖတ္မႈနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စစ္ေဆး အျပစ္ေပးရပါလိမ္႔မယ္"
ကၽြန္ေတာ္ဘာမွမေျပာေတာ႔ပါဘူး။ ကိုယ္လုပ္ခဲ႔တဲ႔အလုပ္ကိုယ္တာဝန္ယူရမွာေပါ႔။ ေက်ာေလးကိုလုပ္ခိုင္းခဲ႔တဲ႔ ကိစၥအတြက္ ရလဒ္ကိုေမ်ာ္လင္႔ၿပီးသားဘဲေလ။ အဲ႔ဒီေနာက္မွာေတာ႔ သူတို႔ေခၚေဆာင္ရာလိုက္ပါရင္း

   " ဂ်ိန္း......."  အေမွာင္တိုက္တံခါးပိတ္သံအဆံုးမွာ  အေမွာင္းခန္းထဲတေယာက္ထဲ ျပဳးေနမိပါေတာ႔တယ္ဗ်ာ...........







                                                                         

No comments:

Post a Comment

Note: only a member of this blog may post a comment.