Tuesday, 23 October 2012

ကၽြန္ေတာ္သိေသာမေလးရွား (သို႔မဟုတ္) မ်က္ရည္ျမစ္မ်ားစီးစင္းရာ (အပိုင္း-၁)

ေရးစရာေလးေတြက  ေရာက္လာျပန္ၿပီဗ်ိဳး။  မ်က္လံုးထဲအျမင္မေတာ္ ၊ ၾကားရတဲ႔စကားေတြက
နားထဲမွာကန္႔လန္႔ မေလးရွားေျမမွာ  ျမန္မာေတြရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔  ေရႀကီးေနတာ မျမင္ရက္လို႔  ဒီစာေရးျဖစ္သြားတာေပါ႔ဗ်ာ။
                         ဆရာေတာ႔မဟုတ္ပါဘူး  ၊သဘာလဲမရင္႔ေသးပါဘူး  မေလးရွားေရာက္တာ။ ဒါေပမယ္႔ ေနာက္ေနာင္  မေလးရွားကိုလာၾကမယ္႔  အစ္ကိုေတြ ၊ ညီေတြ ၊အစ္မေတြ ၊ညီမေလးေတြ.....စတဲ႔သူေတြသိေအာင္ေတာ႔ ေျပာျပရေတာ႔မွာေပါ႔ဗ်ာ။ေျပာျပတဲ႔ေနရာမွာေတာ႔  အပိုင္းအလိုက္ ေျပာျပေရးသားသြားမွာပါ။ဒီေဆာင္းပါးေလးထဲမွာ  ပါမယ္႔အပိုင္းေတြကေတာ႔
(၁)  ျမန္မာျပည္မွ မေလးရွားသို႔  လာခ်င္ၾကသူမ်ား  (အလုပ္လုပ္ကိုင္ရန္)
(၂)  ျမန္မာျပည္မွ မေလးရွားသို႔  ပို႔ေဆာင္ေပးေသာ ေအးဂ်င္႔မ်ား
(၃)  မေလးရွားေရာက္စ  ျမန္မာမ်ားရဲ႕ အေတြ႔အၾကံဳမ်ား
(၄)  မေလးရွားေရာက္  ျမန္မာမ်ားရဲ႕ လုပ္အားခကို ေမွ်ာ္လင္႔ေနၾကေသာ ျမန္မာျပည္မွ မိသားစုမ်ား
(၅)  ပတ္စ္ပို႔စ္စာအုပ္ကိုင္ထားရတဲ႔ ဒုကၡ
(၆)  အိုဗာစေတး( ပတ္စ္ပို႔စ္ မရွိ) ရဲ႕ဒုကၡ
(၇) ျမန္မာသံရံုး
(၈) ျပည္ေတာ္ျပန္ ျမန္မာမ်ားရဲ႕ ဘဝလမ္း.........စသည္ျဖင္႔သူ႔အပိုင္းအလိုက္ တင္ျပေရးသားသြားပါ႔မယ္။....ကဲ..စလိုက္ၾကရေအာင္ဗ်ား.....
(၁)  ျမန္မာျပည္မွ မေလးရွားသို႔ လာခ်င္ၾကသူမ်ား  (အလုပ္လုပ္ကိုင္ရန္)
                   ဒီအေၾကာင္းအရာေလးထဲမွာေတာ႔   အလုပ္လုပ္ခ်င္လို႔ (သို႔မဟုတ္) စီးပြားရွာခ်င္လို႔ (သို႔မဟုတ္) အရင္းအႏွီးေလးရွာခ်င္လို႔   စတဲ႔ ဘယ္လိုအေၾကာင္းေၾကာင္႔နဲ႔ဘဲ  မေလးရွားကိုလာလာ။ အရင္ဆံုး မလာခင္မွာေတာ႔  ကိုယ္သြားရမယ္႔ႏီုင္ငံရဲ႕ ဘာသာစကားေလးေတာ႔ အနဲဆံုး ေလ႔လာခဲ႔ေစခ်င္ပါတယ္။  ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ကာ  မေလးရွားမွာက အဂၤလိပ္လိုေျပာတဲ႔  အေလ႔အၾကင္႔ဟာ  ရံုးဌာဏေတြေလာက္သာ သံုးၾကတာမို႔  အျပင္မွာတကယ္တန္းေျပာၾကၿပီေဟ႔ဆိုရင္ အခတ္အခဲေတြအမ်ားႀကီးျဖစ္လာႏိုင္လို႔ပါ။
                    အဲ....ဒၤီေနရာမွာ  ခုဏေျပာတဲ႔  ဘာသာစကားေလ႔လာခဲ႔ပါဆိုတာနဲ႔  စကားေျပာသင္တန္းေတြ  ဘာေတြတက္ရမယ္လို႔မေျပာဘူးေနာ္။ အဲ႔ဒါက အလကားပိုက္ဆံျဖဳန္းရာေရာက္တယ္။ သင္တန္းတက္စရာမလိုပါဘူး။ မေလးစကားေျပာစာအုပ္ေတြသာ ဝယ္ဖတ္ပါ။ ကိုယ္မေလးရွားကို  မသြားရေသးခင္ ေစာင္႔ေနတဲ႔အခ်ိန္ေပါ႔။ ဘာလို႔ သင္တန္းမတက္ပါနဲ႔လို႔ ေျပာရလဲဆိုရင္ေတာ႔ မိမိတို႔ရဲ႕ ပိုက္ဆံေတြကုန္ၿပီး အလဟသတ္ျဖစ္မွာကတစ္ေၾကာင္း ၊ ေနာက္ၿပီး မေလးရွားမွာက  မေလးစကားဟာ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၿပီး တေနရာနဲ႔တေနရာ ေျပာတာမတူတာကတေၾကာင္း  စတဲ႔အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင္႔  မိမိရဲ႕ေငြအကုန္သက္သာေစဖို႔ ေျပာရတာပါ။
(ကၽြန္ေတာ္မေလးေရာက္တုန္းက  ဘာတလံုးမွမတက္ပါဘူး။ တေန႔ကို(၅)လံုး ကၽြန္ေတာ္က်က္တယ္။ ၿပီးရင္ေျပာတယ္။ရသေလာက္ေပါ႔။ မရွက္ဖို႔ မေၾကာက္ဖို႔ေတာ႔လိုပါတယ္။)
                      မေလးရွားေရာက္မွ ကိုယ္ေရာက္တဲ႔နယ္ရဲ႕စကားနဲ႔ ကိုယ္ေလ႔လာထားတဲ႔ စာအုပ္ထဲကစကားေတြကို ျပန္ၿပီးတိုက္ၾကည္႔မွတ္သားၿပီး  ေျပာတက္ေအာင္ေလ႔က်င္႔ရင္ (၃)လ ေလာက္ဆိုတာနဲ႔ နင္လားငါလား မေျပာတက္ရင္ေတာင္မွ  အနဲဆံုးေတာ႔ သူတို႔ကိုကိုယ္ျပန္ၿပီး ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဒါကေတာ႔ ဘာသာစကားအပိုင္းေပါ႔ေနာ္။ ေနာက္တစ္ခုက မေလးရွားကိုလာမယ္႔သူေတြအေနနဲ႔ ဘယ္ေအးဂ်င္႔စကားမွ အၾကြင္းမဲ႔ မယံုဖို႔ပါဘဲ။ေအးဂ်င္႔ေတြကေတာ႔ မစားရ ဝကမန္း ေျပာၾကတာပါဘဲ။ သူတို႔ေကာ္မရွင္ရဖို႔အတြက္။ လစာကဘယ္လို ၊အလုပ္ကေတာ႔ဘယ္လိုေလးဘဲလုပ္ရတာ ၊ေနစရာကဘယ္လိုထားတာ  စသည္ျဖင္႔ေပါ႔။ ေျပာၾကတာပါဘဲ။ 
                      တကယ္တန္းလက္ေတြၾကေတာ႔ အဲ႔ဒါေတြက (၁၀၀%) မွာ (၄၀%)ေတာင္မနဲျဖည္႔ၿပီး မွန္ေပးလိုက္ရတာပါ။ျမန္မာျပည္မွာၾကေတာ႔ (ဆိုၾကပါဆို႔) လစာကေတာ႔ (၁၀၀၀)  ၊ စားစရိတ္ၿငိမ္း ၊ေနစရာေပးမယ္   အဲ႔လိုေျပာၿပီးပို႔တာပါဘဲ။  လစာကဒီေရာက္ေတာ႔ ပထမေတာ႔ (၁၀၀၀) ဟုတ္ပါတယ္။  ရလဲရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ OT ကမရွိတာနဲ႔ ၊ ဟိုလိုျဖစ္ရတာနဲ႔ ဒီလိုျဖစ္ရတာနဲ႔ တတိတတိနဲ႔ (၉၀၀)ေပ်ာ႔ေပ်ာ႔ဘဲ က်န္ေတာ႔ပါတယ္။အဲ...စားစရာလာၿပီ.....စားစရိတ္ၿငိမ္း....ဟုတ္ပါတယ္  ေၾကြးပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔........။  ေနစရာလား..ေပးပါတယ္....ဒါေပမယ္႔.......။ ေနာက္ပိုင္းမွာဘယ္လိုဆိုတာကို(မေလးရွားေရာက္စ 
ျမန္မာမ်ားရဲ႕အေတြ႔အၾကံဳမ်ာ)မွာဆက္လက္တင္ျပပါ႔မယ္။
                         အဲ႔ဒါေလးေတြရွိတာေၾကာင္႔  ကိုယ္မေလးရွားမွာအလုပ္လာလုပ္ေတာ႔မယ္ဆိုရင္  အဓိကကေတာ႔  (၁)ပတ္စာ(၂)ပတ္စာ စားစရာေလးေတြရယ္( မေလးေရာက္ရင္ အစားအေသာက္ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလဲတဲ႔ အခါ ဒုကၡ မေရာက္ရေအာင္)
အဝတ္အစားေတြကို တက္ႏီုင္သမွ်ေတာ႔ ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးေလးေတြေပါ႔ေနာ္ ယူလာေပါ႔ ၊ အဲတခုရွိတာက မေလးရွားကိုလာတဲ႔ေန႔ၾကရင္ေတာ႔
စတိုင္လဲၾကမယ္  အေအးလဲခံႏိုင္မယ္႔ဟာမ်ိဳး ဝတ္လာေပါ႔ ၊ အခတ္မသင္႔လို႔  ေလဟာဥ္ကြင္းမွာ အိပ္ရရင္  အခ်မ္းသက္သာေအာင္ေပါ႔ ၊ေနာက္ၿပီး  မေလးရွားေငြ (၁၀၀)  (၂၀၀) ေလာက္လဲလာေပါ႔ ၊ (ေျပာသာေျပာတာပါ  ကၽြန္ေတာ္လာတုန္းက(၅၀) ဘဲပါတယ္...ဟိ..ဟိ...ဟိ...)  ဒီေရာက္ရင္ ဆက္သြယ္ရေအာင္ေပါ႔ ဖုန္းေလးဘာေလးဝယ္လို႔ရေအာင္ေပါ႔ ၊  အဲ..အဲ...ဖုန္းဝယ္ဆိုတာနဲ႔ သတိရလို႔  တခါထဲေျပာရအံုးမယ္  မေလးရွားစေရာက္တာနဲ႔  ျမန္မာေတြအမ်ားစုရဲ႕ ဒုကၡက ဖုန္းဝယ္တာဘဲ၊ ကၽြန္ေတာ႔သေဘာကေတာ႔ ဖုန္းကိုဆက္လို႔ရရင္ၿပီးေရာ အဲ႔သေဘာနဲ႔ဘဲ  ေစ်းသက္သက္သာသာေလးဘဲ  ဝယ္သံုးေစခ်င္ပါတယ္ ။ ဖုန္းအေကာင္းကိုင္လို႔ ဘာမွျဖစ္မလာပါဘူး ။ ေနာက္ေတာ႔သိလာမွာပါ မေလးရွားမွာအေနၾကာလာရင္ ။
ကဲ...ဒီတစ္ေခါက္ေတာ႔ဒီေလာက္နဲ႔ဘဲ  ေၾကနပ္ေပးၾကပါေတာ႔ေနာ္....မွားတာရွိရင္လဲ...ဝန္တာမိပါလို႔သာ  ေတာင္ပန္လိုက္ပါတယ္...ဘယ္သူ႔ဘယ္သူကိုမွ  မရည္ရြယ္ပါဘူး။  အျမင္မေတာ္လို႔လွ်ာဝင္ေရွၾကည္႔တာ...ဟိဟိဟိဟိ....


အပိုင္း(၂) ကိုဆက္လက္ေဆာင္႔ေမွ်ာ္ရင္း.......

No comments:

Post a Comment

Note: only a member of this blog may post a comment.